Bir veritabanı modeli nedir?

En geniş tanımda, tüm veritabanları verileri depoladıklarında aynıdır ve veriler manipüle edilebilir veya çağrılabilir. Aynı zamanda, her bir veri tabanının veritabanı modeli olarak adlandırılan bir yönü vardır. Veri tabanı modeli verilerin yapısıdır ve kredi notu düşüklere kredi veren bankalar  model verilerin nasıl etkileşimde bulunduğunu ve nasıl gösterildiğini belirler. Bazı veritabanı tasarımcıları, veritabanını gerektiren varlığın ihtiyaçlarına uyacak şekilde modellerin hibritlerini oluştursa da, beş ana veritabanı modeli vardır. Bu beş model, düz model, hiyerarşik model, ağ modeli , ilişkisel model ve nesne modelidir.

Düz veritabanı modeli, tüm veritabanlarının en basitidir. Tüm veritabanı değerleri benzer olduğunda ve depolanması gereken sadece küçük miktarda bilgi olduğunda kullanılır. Bu şema, bir tablodaki veya elektronik tablodaki tüm verileri gösterir, her satır farklı bir kayıttır. Genelde veritabanını güvenli tutmak için her satırın farklı bir şifresi olacaktır.

Veri tabanlarının geliştirilmesinin erken dönemlerinde, hiyerarşik veri tabanı modeli en popüler olanlardan biriydi ve hala 2011'de yaygın olarak kullanılıyor. Bu veritabanında, her kaydın geniş kayıtlardan belirli olanlara hiyerarşi vardır. Bu veritabanı bir ebeveyn-çocuk ilişkisi ile inşa edilmiştir, yani geniş bir kayıt - veya bir ebeveyn - belirli - çocuk - kayıtları ortaya çıkarmak için açılacaktır. Ağ veritabanı modeli, hiyerarşik model ile hemen hemen aynıdır, ancak birkaç ebeveyn aynı çocuğa bağlanabilir, bu model daha karmaşık etkileşimlere olanak tanır.

Nesne veritabanı modeli, veritabanı ek yükünü önlemek için tabloların içinde tablolar oluşturma ile ilgilidir. Örneğin, diğer veritabanı modellerinde, her kaydın ayrı ayrı veritabanına kodlanması gerekir. Nesne modelinde, bir ana tablo yapılabilir ve bu tablodaki her kayıt diğer benzer kayıtları içerebilir. Bu, benzer kayıtların ayrı olarak kapsüllenmesine izin vererek, kredi notuna bakmadan kredi veren bankalar  organizasyonun bakımı kolaylaştırır.

1970'lerde kurulduğu günden bu yana, ilişkisel veritabanı modeli, verileri anlaşılması kolay ve kolay bir şekilde gruplama yeteneğinden dolayı en popüler model olmuştur. Adından da anlaşılacağı gibi, bu model öncelikle veri kümeleri arasındaki ilişkiyi ele alır ve yöneticilerin benzer verileri çağırmasını kolaylaştırmak için kayıtlar arasındaki ortaklıkları bulur. Bu veritabanları aynı anda birkaç farklı tabloyu kullanır ve her kayıt onu ayıran ve daha karmaşık olan ilişkilere izin veren bir anahtara sahip olabilir.